Met mijn laptop in mijn tas ga ik op weg naar Nyamasaria. Ik heb geluk, de matatu zit bijna vol, ik ben de laatste, dus we vertrekken meteen. De zandweg is gelukkig al een beetje opgedroogd van de regen. Nyamasaria bestaat vooral uit een soort modder-klei die verschrikkelijk aan je schoenen plakt. De meeste mensen lopen dan ook op blote voeten als het heeft geregend.
Ik begroet eerst Lilian, ze heeft knutselmateriaal voor me gekocht. Gekleurd papier, lijm en gedroogde mais en millet. Ik ga meteen aan de slag, de vellen knip ik doormidden en ik teken er met een dikke zwarte stift dieren op. Het thema deze week is boerderijdieren. Boven het dier schrijf ik de naam. Tijdens het speelkwartier ga ik met de kinderen naar buiten, waar ik zoals altijd het klimrek ben. Ik vind het erg leuk dat ze zo aan me gewend zijn nu!
Vandaag doe ik creative in de baby class (nursery bestaat uit baby, middle en final class, middle en final zitten bij Jamilo in één klas). Op een papiertje doe ik voor wat ze moeten doen, en dan gaan ze aarzelend aan de slag. De jongste, een meisje van 2,5 snapt het nog niet helemaal, maar de oudere kinderen vinden het erg leuk. Het resultaat ziet er dan ook leuk uit! We hangen de schilderijen aan de muur.
Na creative is de lunch, chapathi met bonen en een middagdutje. Om 2 uur worden de kinderen wakker gemaakt, we gaan met zijn alle naar de stafkamer, waar een gordijn voor het raam hangt. Ze gaan op de grond zitten, terwijl ik mijn laptop aandoe. Ik laat ze de filmpjes zien die ik heb gemaakt van het zingen en dansen, ze kunnen hun lol niet op, ze zingen de liedjes mee. Daarna laat ik ze foto´s zien, met bij iedere foto reacties als `look Abed!` `Look Alice!` `Look Teacher!` `Look Jamilo!` `Look Sam!` `Look me!`
Met Abednego, Dickens en Dorothy loop ik terug naar de weg. Dorothy woont halverwege naar de grote weg, Dickens langs grote weg aan de andere kant van de rivier, en Abednego nog een eind lopen langs de weg. Ze weten zelf waar ze heen moeten. Als ik in de matatu zit begint het te regenen, het word fris. Ik ga naar het dak om te internetten, na een kwartiertje heb ik het koud en ga ik naar mijn kamer om een lange broek aan en een sjaal om te doen. De Kenianen lopen inmiddels met Siberië-bestendige winterjassen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Je maakt wat mee, leuk verslag !!!! Ik zie het helemaal voor me. Knap om het zo te beschrijven, maar ik kan me voorstellen dat er wel 'ns een dag tussenzit dat je geen zin heb in schrijven. Frans zei gisteren: Ik vindt het altijd leuk als Marieke schrijft, al schrijft ze niks. Het is toch een teken van leven. Je bent toch aanwezig al is het maar een mail met niks. Deze was geweldig. Dank je wel.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, mamz.
Hm.. ik denk dat ik alsnog wel schoenen zou aandoen, juist omdat het modderig is :P Snap dat je daarna 2 cm gegroeid bent omdat er een extra laag modder onder je schoenen zit, maar blote voeten lijkt me ook weer zowat.. maar dat is waarschijnlijk weer een typisch westerse opinie.
BeantwoordenVerwijderenSuper dat ze inderdaad aan je gewend zijn! Maar kinderen zijn natuurlijk ook redelijk onbevangen hè :) Heb je btw geen stijve rug na een tijdje, van 'klimrek' spelen? :P
Baby class, how cute! Maar dat is dan dus zoals hier je een peuterschool hebt, lijkt me. En natuurlijk zijn ze enthousiast, volgens mij kan jij iedereen enthousiast maken met je creatieve ideeën!
Chapathi..? Ahh, dat middagdutje, ik vind het nog steeds geniaal haha. En wat leuk met die filmpjes! 'Look me!' hahaha. Supergrappig, klinkt echt gezellig bij elkaar. Wel een leuke klas dan! En ik vind het ook wel humor dat ze allemaal een redelijk Engelse naam hebben, ik geloof dat ik dat voor jouw blogs niet wist.. weer wat geleerd! Man, jouw blogs zijn leerzaam.. je leert niet alleen hen wat, maar ons, of in ieder geval mij als lezer, nog heel wat over die Keniaanse cultuur. Echt interessant!! :D
Nou, ben benieuwd naar de foto's (aangezien ik alles netjes op volgorde lees/bekijk hè)! xxxx!