Om half 8 sta ik op, o mom 8 uur klaar te staan. Om kwart voor 8 roepen de trainers me, of ik al klaar ben. Ik zeg ze dat ze alvast maar moeten gaan lopen en ik ze volg. Een kwartiertje later ben ik ook klaar, en omdat het best een eind lopen is neem ik mijn Ipod mee. Onderweg voel ik me toch een beetje ongemakkelijk om met deze dure gadget in mijn zak kinderen zonder schoenen gedag te zeggen…
Tegen 9 uur ben ik bij the Orange House, de training is nog niet begonnen, en mijn ontbijtje staat klaar. Die ochtend gaat de training over kind-ouder relaties en hoe je herkent dat iemand aan de drugs is.
Om 1 uur staat de lunch klaar, rijst, vlees en sukuma. Na het eten ga ik met Samson naar Kobo school, we nemen een matatu. Er zijn vandaag een stuk minder teams, een aantal zijn niet gekomen. Er worden 2 wedstrijden van ieder een uur gespeeld. Net na 6 loop ik met Samson terug, omdat we geen matatu aan zien komen lopen we alvast. Een uur later is er nog niks voorbij gekomen, en nemen we de eerste motor die voorbij komt.
Als ik bij HHCDO aankom, staat het eten al klaar. De generator is nog steeds kapot. Na het eten ga ik lezen, en dan begeeft ook mijn zaklamp het.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waw, wat ze daar leren is wel nuttig zeg. Van drugs e.d., maar ook gewoon ouder-kind relaties.. klinkt al stukken nuttiger dan sommige vakken die wij hier in NL krijgen *ahem*.
BeantwoordenVerwijderenEen uur! Ik zou uitgeput zijn, pff. Die kinderen hebben wel een conditie dan zeg.. of ze worden natuurlijk regelmatig afgewisseld. Maar om een of andere reden zou het me niets verbazen dat zij een veel betere conditie hebben dan ik (en met mij vast nog wel een paar luie nederlanders) haha.
Ah, zelfs je goeie ouwe trouwe zaklamp begeeft het! :( Naja, hij heeft in ieder geval geprobeerd je bij te staan nietwaar. Ik vind dat ie alsnog wel een plekje in een vitrinekast mag! ;)
Dooeeg!