Vandaag slaap ik tot laat uit, ik ben best moe geworden van de laatste dagen. Ik sta rustig op, en typ mijn blogs uit in mijn pyjama, en zoek de foto’s uit. Tegen 1 uur ga ik naar de supermarkt en pinnen om het hotel te betalen. Ook ga ik naar de safaricom winkel. Ik heb een dag eerder een beltegoedkaart van 1000 shilling gekocht, toen ik probeerde op te waarderen was het nummer “invalid”, dus ga ik naar de winkel om het uit te zoeken. Het meisje bij de servicebalie zegt dat de kaart gebruikt is, maar wil niet zeggen door welk nummer. Ik vertel dat ik het met 3 verschillende simkaarten heb geprobeerd (mijn internetsimkaart, mobiel en Steve’s mobiel), ik geef haar alle nummers. De kaart is gebruikt door iemand anders, waarschijnlijk iemand die op goed geluk het nummer heeft ingetypt. Ze kan mij nu geen nieuwe kaart geven, maar gaat kijken wat ze kan doen en zal me erover bellen. Ik ben benieuwd..
Om 5 uur heb ik supervisie, met Machiel. We gaan op het dak zitten, omdat het rustig is. Ik vind supervisie nog steeds maar niks, en Machiel is erg kritisch. Het voelt soms meer als therapie dan begeleiding, ik denk omdat Machiel maatschappelijk werker is. Toch weet ik ook wel dat het goed is om te praten over wat je in de praktijk doet, maar het zal nooit mijn hobby worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Haha, hoe laat is uitslapen bij jou, 9 uur? ;)
BeantwoordenVerwijderenHm, vet vaag van dat beltegoed! 1000 shilling klinkt echt duur, maar zal wel meevallen (hoop ik). Hoop dat je er snel wat over hoort (of misschien staat er iets over in je volgende blogs haha).
Naja, gelukkig hebben we internet nog nietwaar :P
En nog steeds ben ik aan het denken wat er nou achter 'Children of..' OH WACHT IK WEET HET!
Heeeheeee. Children of the Revolution!
Weet niet of dat een algemene bekende zin is haha. Van Moulin Rouge, een nummer van U2 geloof ik. Even nakijken hoor. Oh het is ook een film haha. Maar ook dus een nummer. Tadaa.
Ik ook weer blij vandaag.
Kan me wel voorstellen dat zo'n supervisie overkomt als een soort overhoring of ondervraging met zo'n felle (fictieve) lamp op je gericht ;) Niet dat dat weer overeenkomt met therapie haha. Dat zou wel een hele slechte therapie zijn XD
Maar kan me voorstellen dat het niet je hobby is ja. Naja, ff doorbijten :) En je leert er waarschijnlijk toch stiekem wel íets van, toch, hoop ik? ;)
Kuuss. xxx