zondag 18 april 2010

Kakamega Forest (17-04)

Om 8 uur staan Emily en ik klaar om te vertrekken. Onderweg naar het busstation gaan we langs de supermarkt voor brood en naar de markt voor appels. Op het busstation stuiten we op de gebruikelijke chaos en vragen iemand waar de bus naar Kakamega staat. De matatu zit net vol als we aankomen dus moeten we wachten in de volgende matatu tot die vol zit, wat meer dan een half uur duurt. Om de tijd te doden kopen we een krant.

De weg naar Kakamega zit vol gaten en slechte stukken, gelukkig zitten we voorin. We worden net na Kakamega gedropt bij een zandweg, waar een groot bord de weg wijst naar het bos.

Na een kwartier lopen komen we bij de ingang, waar de entree moeten betalen. De opzichter wijst ons waar we een gids kunnen vinden. Meteen bij de ingang zit een groepje apen hoog in de boom. Ze zijn zwart-wit, met een grote pluim aan hun staart. Voordat ik mijn camera kan pakken zijn ze weg.

We lopen het zandpad af naar het kantoor. We vinden er inderdaad een gids, maar hij vraagt veel te veel voor een wandeling. We besluiten het zelf te doen, en gaan eerst op zoek naar de waterval. De weg erheen is erg mooi, vol hoge bomen, lianen, lage struiken met enorme bladeren en honderden vlinders. De waterval is niet groot, maar wel erg mooi, en we besluiten hier te lunchen. Als we terug lopen word het al laat, en we hebben geen tijd meer om naar het viewpoint op de heuvel te gaan. In plaats daarvan lopen we met een grote omweg terug naar de ingang.

Bij de weg hebben we snel een matatu. Emily zit helemaal achterin, en ik op de tweede rij. Als de matatu een personenauto inhaalt remt de auto licht af, en wijkt naar rechts. De bumper van de matatu botst tegen de achterkant van de auto, we horen het glas van de koplampen rinkelen. De matatu staat meteen stil langs de weg, de auto rijd nog 30 meter verder en staat dan ook stil. De bestuurders van beide voertuigen beginnen te ruziën, waarschijnlijk heeft geen van beide een verzekering. Ondertussen stopt een andere matatu langs te weg, die ons verder zal brengen naar Kisumu.

Rond 6 uur zijn we terug en gaan eerst nog even langs de markt voor een paprika. Ik het hotel maken we nasi en daarna ga ik mijn was doen, wat ondertussen een flinke berg is geworden. Ik ga vroeg slapen want ik ben best moe van deze dag.

2 opmerkingen:

  1. Ah, kijk, de plek waar de foto's vandaan komen.

    Is zo'n krant gewoon engels? Of kun je ze in verschillende talen kopen? Haha beetje onbenullig misschien, maar daar ben ik wel nieuwsgierig naar :) (ik gok zomaar wel dat het in ieder geval in het Engels is, anders zouden jullie ze (denk ik) niet lezen..).. en dat brengt me naar de volgende vraag: hoe gaat het eigenlijk met je Keniaans? Hoe pas je nou toe wat je nu al van de taal geleerd hebt? Ook praten, of alleen lezen/schrijven/weetikhet? :P

    Maar dat hoor ik wel een keer :P

    Apeeeen! Supercool. Naja joh. Foto's zijn superleuk, maar je herinneringen zijn het vetst. Maar ben wel benieuwd wat voor aapjes :)

    Juistem! Op jezelf is het leukst! Groot gelijk dus haha, lijkt me echt super om daar op jezelf rond te kunnen wandelen (kun je 'op jezelf' rondwandelen? Nee he.. maar je weet wat ik bedoel, of daar ga ik maar even vanuit). Het klinkt echt supermooi, en zeker na die foto's zou ik willen dat ik die dag mee had kunnen lopen. Really really. Maar supervet dat jij het ook echt hebt kunnen zien dan!

    Pff, wat een gedoe dat openbaar vervoer bij jullie! Dat hoef ik dan weer niet mee te doen (sorry) :P Gelukkig dat er nog een matatu langskwam!

    Nasiii, njam.

    Haha, vind je het gek. Ieder beetje normaal persoon zou daar moe van worden hoor ;) En een beetje normaal ben je wel hoor. Een béétje dan. ;)
    Nee, maar ik vind het wel als een superleuke dag klinken, en echt ook totaal anders dan al die andere dagen (jaja, iedere dag is speciaal, daar heb je een punt. maar een uitstapje in een bos in Afrika doe je ook niet elke dag. toch?)
    Ik denk dat ik even binnenkort ga opzoeken hoe het landschap in Kenia er eigenlijk uitziet. Want naar mijn idee is er in Afrika veel meer zand en vlakte, dan bos. Maar misschien is dit ook maar een illusie! En dan ben je nog meer wereldontdekker, of tenminste, een wereldontdekker-in-dienst-van-J.-C.-van-Barlingen die liever onbekend blijft i.v.m. haar grote ontwetendheid (die jij dus even wat minder groot moet maken). Vind je dat geen goed plan? :)

    Kakamega klinkt trouwens echt een beetje als een of andere grote winkelketen haha. naast de Gamma enzo :P Alleen misschien spreek je het heel anders uit dan hoe je het schrijft. Niettemin, ook alweer een vrolijke naam! Wat heeft Kenia veel vrolijke namen zeg.

    En nu ga ik slapen! Toedelss!! xxxxxxxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Spannend aleemaal, met of zonder gids. Stoere meiden!!!! Mooie foto's. Ik zou heel even daar willen zin, heel even maar.
    Margreet.

    BeantwoordenVerwijderen