Wijziging van plannen (31-03)

Gerald is ziek vandaag, ik ga naar Jamilo om te helpen in de klas. Ik heb dinsdag mijn creative les niet gegeven omdat ik aan het schilderen was, dus geef ik die nu. De opdracht is tekenen wat je wilt worden als je groot bent. Omdat de kinderen nog niet zoveel beroepen kennen, teken ik er een aantal op het bord die ze kennen uit een liedje: leraar, vrachtwagenchauffeur, piloot, dokter en boer. De meeste kinderen willen boer, leraar of dokter worden, waarschijnlijk de beroepen die ze het beste kennen. Na de tekenles gaan we naar buiten, eerst gymles en dan vrij spelen. Ik leg de leraressen “eitje leggen” uit, wat we vroeger vaak speelde (iedereen kent het spel wel: gooi een tennisbal tegen de muur en spring eroverheen als hij stuitert, degene achter je vangt de bal). Wat blijkt, dat spel kennen ze hier ook! Daarna voetbal ik met een paar van de oudere jongens. Gerald komt rapportformulieren naar Jamilo brengen, we bespreken meteen de planning van de komende maand. De hele maand april zijn de scholen namelijk dicht, en ik heb me bedacht over de hele maand in Homa Hills. We spreken het volgende af: Volgende week ga ik 3 dagen met Ibo en Diewer op stap in Homa hills, en slaap ik daar. De week daarop doen we wat kantoorwerk (administratie, rapporten, verslagen) en daarna ga ik weer 5 dagen naar Homa Hills. De laatste week van april kan ik onder andere gebruiken om schoolverslagen te maken.

Na de lunch (ugali) doen de kinderen een middagdutje, terwijl ik de leraressen help met het invullen van de rapporten.

Als de kinderen naar huis mogen begint het heel hard te regenen, en we spelen nog wat in het lokaal, waarbij ik als klimrek fungeer. Als het droog is loop ik met de leraressen – ze heten overigens Pemela en Margret -naar de hoofdweg. Abednego, een van de leerlingen, moet ook die kant op en ik draag hem tot halverwege op mijn schouders. Tijdens de wandeling zeggen de leraressen iets in de Luo-taal tegen elkaar, waarop Abednego waarschuwt “Don’t speak Kijaluo!”. Op school mogen de leerlingen namelijk niet in hun eigen stamtaal spreken, alleen Engels of Kiswahili. De leraressen moeten er om lachen, de jongen heeft gelijk: het is niet netjes om in een taal te spreken die niet iedereen in het gezelschap kent.