De tweede theaterles (of niet..) (21-03)

Vandaag ben ik precies een maand in Kisumu. Aan de ene kant is de tijd snel gegaan, maar als ik terug kijk heb ik zo veel gedaan, geleerd en gezien. Ik voel me heel fijn in Kisumu en The Duke, maar ik mis thuis, maar ook de Nederlandse cultuur, toch ook wel.

5 minuten na 11 uur sta ik voor Jamilo. Omdat ik wat laat was heb ik een boda genomen vanaf de hoofdweg. De sleutels heb ik bij Gerald opgehaald. Ik open de deur en schuif snel alle stoeltjes en tafeltjes aan de kant, ik ben klaar om mijn gasten te ontvangen.

Ik wacht.. kwart over 11.. half 12.. kwart voor 12. Ik besluit Seth te bellen, de coördinator van het centrum waar de kinderen uit deze groep vandaan komen. Zijn telefoon staat uit, waarop ik Gerald bel. Gerald zegt dat ik geduld moet hebben, en dat ik nog maar even moet wachten, gelukkig heb ik een boek bij me. Tegen 1 uur besluit ik Gerald weer te bellen, ik verwacht niet meer dat de groep komt, hij zal proberen uit te vinden waarom ze niet zijn gekomen. Omdat het nu toch al bijna 1 uur is besluit ik bij Jamilo te wachten op mijn volgende groep, om 2 uur.

Tegen half 3 komen de eerste jongens, het zijn er 5. Om 3 uur zijn er nog steeds geen anderen, en ik besluit de les te beginnen. Als we halverwege de les zijn komen er nog een aantal mensen binnen. Na overleg besluit ik de hele les opnieuw te doen. De jongens doen erg leuk mee, maar een aantal meiden zijn minder enthousiast. Tegen half 5 is de les voorbij, gaan de kinderen naar huis en sluit ik af. Geïrriteerd loop ik terug naar de hoofdweg, waarom gaat het niet zoals ik gepland heb?