Theater introles (7-03)

Twintig paar donkere ogen staart me aan, ik weet niet wat ik nog meer moet zeggen. Ik heb mijzelf voorgesteld, en verteld wat ik wil doen, maar er komt geen reactie. Gerald buigt naar me toe “ze verstaan je accent niet”, en hij herhaald wat ik heb gezegd. Nu komt er wel reactie, een verlegen maar enthousiaste reactie.

Ik sta op, en gebaar de kinderen hetzelfde te doen. Ik leg de oefening uit, een warming-up. Iedereen loopt kriskras door elkaar, om de beurt roept iemand “Let’s go ….” met daarachter dan een werkwoord. Ik begin “Let’s go swimming!” en iedereen begint zwembewegingen te maken. Ik wijs Gerald aan, hij roept de volgende opdracht. De kinderen zijn wat verlegen, en daarom zeggen Gerald en ik de werkwoorden, maar alle kinderen doen enthousiast mee. Als iedereen los is gaan we zitten, en leg ik het volgende onderdeel uit, een theatersport-game. De game heet in het Nederlands 3-in-de-pan, maar ik weet niet hoe ik dat moet vertalen (iemand suggesties?). Ik vraag om vrijwilligers, maar de kinderen zijn verlegen, dus wijst Gerald er een paar aan. We spelen eerst een neutrale scène (ik ga naar de markt en koop uien bij een jongen), daarna vraag ik emoties aan het publiek, er word agressief en uitzinnig blij gezegd. Vooral een van de jongens doet heel goed zijn best, hij is niet zo verlegen als de anderen.

Na deze korte intro vraag ik de kinderen wie er mee wil doen, bijna allemaal willen ze wel. We spreken af dat we elkaar volgende week zondag om 14.00 bij Jamilo zien, voor meer theaterles.

Op weg naar Gerald’s huis zegt hij dat de kinderen vooral verlegen waren omdat ze nog nooit met een mzungu hebben gepraat. Ze hebben ze gezien, maar nooit van dichtbij, en niet met ze gepraat en gespeeld. Ik denk dat ze wel loskomen als we elkaar vaker zien.

We eten ugali met vis, en daarna gaan we naar het voetbalveld. Om half 4 start een voetbalwedstrijd, althans dat is de bedoeling. De scheidsrechter is nog niet aanwezig, tegen kwart over 5 komt hij aan, en nadat de koeien van het veld zijn gejaagd begint de wedstrijd. We kijken alleen de eerste helft, en gaan dan weer richting hoofdweg, waar ik een matatu neem naar het hotel. In mijn kamer plof ik op bed, zo even douchen, en om 20.00 zit ik klaar om met papa en mama te skypen.