Jarig (10-03)

Vandaag ben ik jarig, waarschijnlijk een verjaardag om te herinneren. Al is het alleen al dat deze verjaardag meer dan 20 graden boven mijn gemiddelde verjaardagstemperatuur zit.

Ik sta gewoon om kwart voor 8 op, Claudia heeft al mijn eerste verjaardagswens gesmst (om 2 uur vannacht, 12 uur Nederlandse tijd), ik ga douchen en ga naar de ontbijtzaal. Erg jarig voel ik me eigenlijk nog niet. Als ik aan mijn ontbijt zit komt Anna de zaal binnen, en met een knuffel feliciteert ze mij. Mijn telefoon gaat, en als ik opneem beginnen papa en mama te zingen, en wensen mij een fijne dag.

Waarneer ik naar buiten loop groet Gerald mij, en feliciteert me. We hebben een afspraak met de Zonal Educational Officer, over scholen in de buurt van Jamilo die wat hulp kunnen gebruiken. We spreken af de scholen volgende week te gaan bezoeken, en te inventariseren welke scholen ons het hardst nodig hebben, en waarin. Na deze afspraak is het alweer tijd voor lunch, Gerald moet nog iets in de stad doen. Ik maak een tosti in het hotel, en pak mijn spullen in om naar Jamilo te gaan.

Eerst neem ik een matatu, en daarna een boda boda. Ik vertel de boda rijder dat ik jarig ben. “Yes, Yes!” antwoord hij. Als ik hem vraag of hij weet wat een verjaardag is herhaalt hij zich “Yes, Yes!” en enkele seconden later “Yes, we can!”

Als ik bij Jamilo aankom zijn de kinderen nog bezig met hun middagdutje. Ik ga eerst naar Lilian, die mij met een lach feliciteert. Ik maak een babbeltje met de leraressen, die mij ook meteen feliciteren. Om 2 uur maken we de kinderen wakker, in de klas zingen ze voor me. De lerares heeft de vorige dag uit gelegd wat een verjaardag is en hen een verjaardagsliedje aangeleerd. Ik deel ballonnen en snoepjes uit, en daarna komen ze één voor bij mij één om zich te laten schminken. De eersten kijken nogal verbaast als ze in de spiegel kijken, maar als ik een paar kinderen beschilderd heb verdringen ze elkaar bij mij om wie de volgende is. Als iedereen geschminkt is maken we een groepsfoto, en worden de kinderen opgehaald door hun ouders.

Gerald, Lilian en ik sluiten af, en lopen de 1,5 kilometer terug naar de hoofdweg. Ik neem een matatu terug naar het hotel, als ik mijn deur open doe zie ik overal ballonnen liggen, op mijn bureau ligt een kaartje “For our dearest sister, happy birthday!” van Mildred, Cornelia, Victor en John, een deel van het hotelpersoneel. Mildred klopt op mijn deur, en vraagt of ik even naar boven kom. Daar hebben ze nog een verrassing, ze hebben een ring, een armband, 2 kettingen, een sleutelhanger en een paar rozen voor mij gekocht. Anna is ook boven, samen zingen ze voor mij. Anna heeft een kaartje voor mij gekocht.

Tegen 7 uur ga ik met Anna naar the Laughing Buddha, ik neem pasta, en als toetje de “Sizzeling Brownie” – die heel erg lekker is! In het hotel skype ik nog met Mireille en papa en mama, en bekijk ik de verjaardagswensen op mijn blog, hyves, en email (heel erg bedankt!)

Tegen half 1 lig ik in bed. Deze verjaardag zal ik zeker onthouden.