Vanochtend is Anouk weggegaan, ze zal nog een paar dagen in Naiobi blijven, dan dan terug naar Nederland vliegen. Ik heb uitgeslapen, en omdat mijn brood beschimmeld was, heb ik wat yoghurt met pruimen gegeten, ook een heel lekker ontbijt! Daarna zijn we met de overgebleven Nederlandse meiden naar Lakeside gegaan, waar ik (onder toeziend oog van menig lijmsnuivend straatkind) voor het eerst ugali (dikke maispap) met vis gegeten heb. Ugali eet je met je handen, je pakt een stukje, rolt er een balletje van (je mag alleen je rechter hand gebruiken) en deukt er met je duim een holletje in, dan pak je met je ugali als “ bestek” een stukje vis of sukumi waki (soort spinazi). De vis word overigens in zijn geheel opgediend: kop en staart eraan. Het is dus goed zoeken naar graatjes.
Na dit culinaire avontuur ben ik naar de supermarkt gegaan, voor brood en zeep (je handen worden hier plakkerig ook al doe je niks, door zweet, zonnebrand en stof etc). ’S avonds aten we in de rooftopbar, waar ik een wrap met kip heb gegeten (er komen hier vooral mzungu’s, vandaar het “Westerse” eten)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
We hebben gemerkt dat je wel anoniem een reactie kan plaatsen. Blijf schrijven, marieke.
BeantwoordenVerwijderenHet kost wel veel tijd, maar je wordt ook veel gelezen. Je ziet het allemaal voor je, zoals je het beschrijft. Voor jou is het een goede oefening. Je maakt nu zoveel mee. Bedankt voor verhalen. Mamzzzzzzzzzzz