Het zal wel aan mij liggen, of het feit dat ik niet op mannen ben gesteld, maar de mannen hier zijn opdringerig.
Ik ging naar boven, om mijn rekening van de afgelopen 2 weken te betalen. Er zaten 4 mannen rond een tafel (3 Kenianen en een Indier van rond de 30 jaar). Ik vroeg naar John, om de rekening te betalen, maar hij was er niet. Als ik terug loop vraagt een van de mannen of ik erbij kom zitten. Ik denk, laat ik nou niet lullig doen, en ik heb wel zin in een praatje. Op aandringen van de mannen bestel ik wat te drinken, een Fanta. Ze vragen hoe ik heet en waar ik vandaan kom, en wat ik in mijn lip heb en of het geen pijn doet, en of het niet lastig zou zijn als ik hem wilde zoenen (ik denk “oké, tot daar en niet verder") We praten wat verder, na nog wat seksueel getinte opmerkingen zeg ik dat ik nog wat huiswerk moet gaan maken, en ga ervandoor. Een van de mannen vraagt mijn telefoonnummer, en kijkt als een verwend klein kind dat geen ijsje mag van zijn moeder als ik hem nee verkoop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zo, die zit. Laat niet met je sollen. Gewoon nee verkopen als het naar jouw idee te ver gaat, lijkt simpel, maar dat lukt je vast. Het is al heel wat, dat je op hun uitnodiging in gaat, maar geef je ze een vinger....dan nemen ze de hele hand. Je hebt genoeg humor om je mannetje te staan. Liefs, mamzzzzz
BeantwoordenVerwijderen