Weetjes – deel II

Mensen doen alles in plastik zakjes, en alles apart. Zo mogen etenswaren en chemische artikelen als zeep en deodorant niet bij elkaar. Bij de kassa staat een mannetje die je spullen inpakt, en ik vind het dan zo lullig om te zeggen dat ik geen zakje wil, het is tenslotte zijn baan om alles in zakjes te stoppen. Maar ondertussen heb ik wel een hele berg plastik zakjes waar ik niks mee kan.

Kenianen kijken hele slechte soaps, zowel mannen als vrouwen.

Kenianen zijn erg fan van de Engelse Premier League, en niet van hun eigen eredivisie voetbal.

Als blanke word je minstens 20 keer per dag begroet met “How are you?” en hoor je nog eens datzelfde aantal mensen “mzungu” zeggen als je voorbij komt

Winkelbedienden zijn niet erg vriendelijk. Je word niet gedag gezegd bij de kassa, je spullen worden gescand en de kassier houd zijn hand op voor het geld, zonder het bedrag te zeggen. Muntjes, briefjes en bonnetje worden in 1 keer in je hand gegeven, zodat je staat te klungelen het in je portemonnee te krijgen. Gedag zeggen is er ook niet bij. Ik heb wel mijn theorie over de reden: alle kassiers zijn mannen van 30/40 jaar, ik zou dan ook chagrijnig worden van zo’n baantje.

Kenianen houden van zoet. Light frisdranken zie je eigenlijk nergens, en er gaat heel wat suiker door de thee.

Verjaardagen worden eigenlijk niet gevierd. Mensen weten wel waarneer ze zijn geboren (meestal), maar denken er op die dag niet speciaal aan. Lilian bedacht zich op mijn verjaardag dat ze 2 dagen ervoor jarig was geweest.